فلوکستین داروی نام آشنا، کم عارضه و پرطرفدار در داروهای ضدافسردگی می باشد که در موارد متنوعی مانند پرخوری عصبی،افسردگی و وسواس اجباری تجویز می شود.

علت اصلی بروز افسردگی ناشناخته است اما هدف از درمان دارو همراه با مشاوره درمانی برطرف کردن علائم افسردگی نظیر خلق پایین، بی حالی،نداشتن انگیزه، افکار خطرناک ،اختلالات خواب و کاهش اشتها و…جهت رساندن فعالیت و عملکرد روزانه ی فرد به سطح طبیعی، می باشد.

سلول های مغزی که نورون نام دارند،چندین نوع ماده ی شیمیایی را به عنوان پیام رسان در فضای بین سلولی آزاد می کنند تا نورون ها تحریک شوند و پیام عصبی منتقل گردد.این روند برای کنترل بسیاری از عملکردهای مغزی صورت می گیرد.
سروتونین یکی از این ترکیبات می باشد که پس از تحریک نورون ها توسط پمپ هایی به داخل سلول های عصبی بازگردانده می شود.
داروهای مهارکننده ی اختصاصی این پمپ های جمع کننده ی سروتونین (SSRI) كه فلوكستين يكي از آنهاست، با مهار بازجذب سروتونين به داخل سلول ها منجر به باقي ماندن سروتونين در فضاي بين سلولي در مغز و در نتيجه تحريك بيشتر سلول هاي عصبي مي شوند.
در بیماری هایی نظیر افسردگی،پرخوری عصبی و وسواس،سطح سروتونین در مغز کاهش می یابد و با اثر این داروها می توان تعادل بین عوامل شیمیایی مغز را برقرار کرد تا علائم این بیماری ها برطرف گردد.

هشدار:

میزان مصرف دارو بایستی مطابق تجویز پزشک صورت گیرد.
به منظور کاهش عوارض گوارشی، بهتر است که این دارو بهمراه غذا میل شود.
اثرات ضدافسردگی این دارو، ممکن است پس از چهار هفته یا بیشتر بروز نماید.
در صورت فراموش کردن یک نوبت از دارو، آن نوبت را مصرف نکرده و مطابق برنامه مصرف قبلی دارو را مصرف نمایید و از دو برابر کردن دوز بعدی خودداری نمایید.
دارو در شرایط مناسب نگهداری شود.
این دارو ممکن است سبب خواب آلودگی گردد، لذا ضمن درمان از رانندگی و یا کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارند خودداری نمایید.
از قطع کردن ناگهانی دارو خودداری نمایید.
این دارو ممکن است سبب خواب الودگی گردد،لذا در زمان رانندگی و یا کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارند خودداری نمائید.

مصرف در دوران بارداری و شیردهی:

از نظر مصرف در بارداری جزئ گروه C بوده و بایستی تحت نظر پزشک معالج منافع مصرف دارو به مضرات ان سنجیده شود.
مصرف این دارو در دوران شیردهی مجاز نمی باشد.اما در صورت نیاز بایستی زییر نظر پزشک معالج تجویز شود.

فاصله مصرف فلوکستین با داروهای منو امین اکسیداز ، حداقل 5 هفته پس از قطع مصرف این دارو هاست.

مقدار و و نحوه مصرف را پزشک معالج تعیین می کند ولی مقدار معمول مصرف این دارو به شرح زیر است:

دوز معمول بزرگسالان:

به عنوان ضد افسردگی وضد چاقی: در ابتدا 20میلی گرم در روز به صورت یک دوز منفرد( هنگام صبح).
یا در دوز جداگانه هنگام صبح و ظهر مصرف شود.
در صورت نیاز و تحمل بیمار : دوز دارو را میتوان طی یک دوره زمانی 4 تا 8 هفته ایی افزایش داد. حداکثر مقدار روزانه مصرف دارو 80 میلی گرم میباشد.
دوز معمول کودکان:
اثربخشی و بی ضرر بودن این دارو در اطفال هنوز به اثبات نرسیده است.

عوارض شایع:

بی‌قراری، اختلالات جنسی، بثورات جلدی، کهیر و خارش
عوارض با شیوع کم: تب و لرز، دردهای مفصلی و عضلانی، خونریزی غیرعادی (در مردمک)، تنگی نفس، سندرم سروتونین، تشنج، اختلالات حرکتی
عوارضی که در صورت ادامه نیاز به توجه پزشکی دارند: بی‌اشتهایی عصبی، اسهال، سردرد، تهوع، لرزش

مسمومیت:

در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقادیر توصیه شده عوارضی از قبیل: تشنج، افزایش ضربان قلب، تهوع، استفراغ، هیجان غیرقابل کنترل و لرزش حادث می‌شود. در این صورت مراجعه به مرکز کنترل مسمومیت توصیه می‌شود.

در دمای کمتر از 30 درجه سانتیگراد و دور از نور و رطوبت به مدت 2سال پایدار است.

فلوکستین (به صورت هیدروکلراید) 10 میلیگرم در هر کپسول.